I ove godine Udruženje Srba Hercegovine u Melburnu organizovalo je u subotu, 5 novembra 2016, okupljanje zemljaka na već tradicionalnom sijelu u Kizbori. Velika sala pri crkveno školskoj opštini crkve Sveti Arhiđakon Stefan bila je ispunjena ne samo Hercegovcima, već i brojnim njihovim prijateljima ili rođacima iz drugih srpskih zemalja.

Kao sto se i čulo – „Hercegovci koji svijet naseliše a Hercegovinu ne raseliše“ – i daleko od rodnog kraja nose u srcu svoj zavičaj, pothranjuju sjećanja na detinjstva, proživljenu mladost ili ostavljene roditelje, prijatelje i rodbinu. Ratna razaranja posledice zločinačkog eksperimenta kojeg je NATO sprovodio nad srpskim narodom razlog su više za brigu za sve one koji su ostali u osakaćenoj, uranijumom zatrovanoj srpskoj zemlji koju belosvetski zlotvori i dan danas drže pod svojevrsnim sankcijama.

Osim generalno da se provesele, razmene mišljenja sa onima koje ne viđaju sedmicama ili mesecima zemljaci i ponosni Hercegovci imaju i poseban moto – svako okupljanje iskoriste da skupe nešto novca kako bi pomogli ugroženima u starom kraju. A od ugroženih postoje i najugroženiji. Otuda je ovogodišnja donatorska večera iskorištena za prikupljanje novčanih sredstava za Udruženje roditelja i prijatelja dece i omladine sa posebnim potrebama “Moja nada” Nevesinje.

Kao što je poznato, jedna od posledica razornih hemijsko-eksplozivnih razaranja tokom rata jeste i rađanje sve većeg broja dece sa teškim obolenjima. Kategorizovana kao deca sa posebnim potrebama uključuju mališane oboljele od cerebralne paralyze, daunovog sindroma, autizma, slepoće, gluhoće i druge smetnje u razvoju.

Ovo društvo je osnovano u Nevesinju 2008 godine, dobili su prostorije, imaju 9 zaposlenih i nekoliko desetina bolesne dece. Već 2014 iz dobro poznatih razloga nemaštine i finansijske oskudice rad društva doveden je u pitanje. Prvom donacijom te godine, pa sledece drugom i, evo, sada, trećom donacijom produžava se život tog društva.

Poznato je koliko su skupe usluge fizioterapije, banjskog lečenja ili ostalog specijalističkog lečenja širokog spektra ovakvih oboljenja. Nakon obje protekle donacije tamošnje Udruženje izrazilo je duboku zahvalnost jer kako rekože to im „život znaci i živote produžava“.

Zato su i u Udruženju Hercegovaca zadovoljni što je ova donatorska večera bila više nego uspješna u humanitarnom pogledu, prikupljeno je ukupno, dakle direktno doniranjem, od ulaznica i tombole $27053. Nakon podmirenja svih troškova organizacije računa se da će iznos humanitarne pomoći biti oko $20730.

Mnogi su žrtvovali svoje slobodno vrijeme i volonterskim radom dali doprinos da ovo humanitarno veće uspije. Iz Udruženja se žele zahvaliti svim donatorima na njihovu odzivu i pomoći. Ističu između ostalog trud žena iz Kola srpkih sestara predvođenih Brankom Krstić koje su pripremile večeru za sve prisutne.

Posebno je aplauzom pozdravljen kulturno umjetnički program i nastup folklornih grupa Morava is St Albansa i Šumadija iz Kezbore.

Zahvala i pohvale svakako i na račun Laki benda sa vokalnim umjetnicima Čkaljom i pjevačicom Ružicom koji su tokom cele večeri brinuli za štimung i raspoloženje gostiju.

Druženje je okončano duboko iza ponoći pozdravljanjem – „vidimo se, opet, ako ne pre, onda dogodine“.

Tekst Bratislav Kuribak