Piše: Vasko Vukoje, advokat, Adelajd
Generacije Srba rođene mnogo godina posle Drugog svetskog rata, kojoj i ja pripadam, godinama su živele u okruženju komunističke propagande, koju je širio režim hrvatskog ili ko zna čijeg brava ili ko zna kojeg zanimanja, Josip Broz. Istine radi, veliki broj Srba, odano je služio Tita, dodvoravajući mu se i čineći sve da se umanje zločini najvećih krvoloka Evrope, ustaškog pokreta oličenog u NDH, koju su stvorili poremećeni ljudski umovi, na osnovama teorije Ante Starčevića, „oca domovine“ i pravaškog vođe Josipa Franka, inače Jevreja, na čelu s morbidnim zločincem Antom Pavelićem, koji je, kako kažu medicinski stručnjaci, posebno bio frustriran činjenicom da je imao penis od samo pet santimetara, istina jedan santimetar duži od Hitlerove muškosti, ali nedovoljno da bi se nazvao muškarcem. Ta okrutna igra sudbine, upravo je Pavelića stavila rame uz rame s Hitlerom, pa su dva nedorasla muškarca, zločinima pokušali nadomestiti nedostatak seksualne moći, što nije nepoznato u istoriji ratova, pogotovo ako se zna da je Pavelićev naslednik, komunističkoustaški zločinac Franjo Tuđman, po njegovim zapisima, nevinost izgubio kad ga je kao dvadesetogodišnjeg pitomca JNA, u krevet odvukla 58 godišnja maćeha. Nedostatak muškosti, s druge strane, pojačava mržnju prema boljima i sposobnijima, pa je to sigurno, jedno od objašnjenja, zašto su Hitler, Pavelić i Tuđman, toliko ogrezli u zločinu protiv Srba.
Ovih dana, posebno je kod nacifašističkih ljubitelja Pavelića, a Hrvatska njima nikad ne oskudeva, teško pala odluka Višeg Suda u Beogradu, kojom se presuda Titovog komunističkog suda protiv đenerala Draže, proglašava nevažećom, a samim tim đeneral Mihailović, neosuđivanim. Pedeset su nas godina prisiljavali da izjednačavamo ravnogorski četnički pokret i ustaški zločinački pokret, kako bi Titovi komunisti posle rata, mogli da pred evropskom i svetskom javnošću, dokažu da su i Hrvati i Srbi imali kvinslinške pokrete. Nažalost, Srbi su bili najodaniji komunisti, pa su bespogovorno branili tu laž, na isti način kako danas, recidiv komunizma Ivica Dačić, naziva Dražu onim imenima kojim ga nazivaju i klerofašisti u Hrvatskoj.
Kako ovih dana besni kampanja u Hrvatskoj, da je Blajburg bio mesto stradanja i zločina, a Jasenovac da je skoro bio pa rekreacioni centar, slušam neke hrvatske istoričare koji bez srama tvrde da u Jasenovcu nikad nije bio ubijen ni jedan jedini Srbin. Nažalost, i takav pripadnik vrste koja se zove čovek, postoji u 21. veku.
A istina je potpuno drugačija od one koju su Tito i komunisti sakrivali preko pedeset godina. Ustaše su bile najbolji saradnici nemačkih okupacionih snaga, a NDH je bila zasnovana na rasnim zakonima i postojala je samo zato da bi se zauvek rešilo srpsko pitanje. O stradanjima Srba za vreme Pavelićeve kvinsliške i zločinačke države, napisano je nebrojeno knjiga, a dokumenti tog vremena, ovekovečeni su u mnogim naučnim ustanovama i Univerzitetima. Ni to međutim, nije bilo dovoljno, da današnja Hrvatska, koja je nastala na zločinu, posebno nad Srbima Republike Srpske Krajine, prizna tu istinu i da se zauvek odvoji od strašne prošlosti. Puno je primera da je Hrvatska, ostala na liniji NDH. Ja ću u ovom tekstu osvrnuti se na po meni, najvažnije.
Novčana jedinica je kuna, koju je upotrebljavao ustaški režim Ante Pavelića. Vlada Hrvatske, još 1993. godine u vreme najvećeg progona Srba, izjednačila je pripadnike ustaške zločinačke vojske, pa tako danas u Hrvatskoj preko deset hiljada još živih krvnika iz NDH prima penzije. Interesantno je da penziju prima svaki onaj ustaša za kojeg su tri svedoka potvrdila da je bio ustaški ili domobranski vojnik, odnosno da je bio Hitlerov borac. Kao digresiju da navedem da u Srbiji, iako su četnici izjednačeni kao borci protiv nacifašizma, s partizanima, što oni i jesu po priznanju sila pobednica antihilterovske koalicije, četnici i dalje nemaju iste penzije kao pripadnici NOB-e. Inače da bi ste u Srbiji dobili potvrdu da ste bili borac Ravnogorskog četničkog pokreta, morate imati pismenu izjavu dva pripadnika partizanske vojske.
Na početku rata, preko 70% Hrvata se priključilo ustaškom pokretu, dok su protiv okupacije ustali uglavnom Srbi u Hrvatskoj, da bi tek posle kapitulacije Italije, najveći broj pripadnika Hrvatske seljačke stranke odbio da se bori pod zastavom NDH, iako je kraj rata Hrvatska dočekala s najvećim brojem kvinslinga prema broju stanovnika u okupiranoj Evropi, odnosno preko 250 hiljada Hrvata kraj rata dočekali su u ustaškim uniformama.
Veliki broj ustaša nije pobijen na Blajburgu u Austriji, nego na drugim okolnim mestima u Sloveniji, a već sedamdeset godina, ustaše se okupljaju svake godine na Blajburgu, odavajući počast Hrvatima i muslimanima, koji su poginuli u ustaškim jedinicama, odnosno kako piše na spomeniku u Blajburgu, poginulim vojnicima hrvatske vojske. Na ovogodišnjem pomenu ustašama, nadbiskup Bozanić, ni jednom jedinom reči nije pomenuo one koji su stradali od ustaša, nego je pričao o nacizmu i fašizmu. Dakle, koliko katolička crkva u Zagrebu kasni za civilizacijom, možda najbolje ilustruje baš taj podatak, za vođu katolika u Hrvatskoj, ustaše nisu ni nacisti, ni fašisti. Ako to nisu, ne znam šta onda jesu i kako se zovu najveći, najmonstruozniji i najsuroviji tvorci logora smrti i rasnih zakona u Drugom svetskom ratu!?
Istina boli, posebno one koji hoće da nastave Titovim putem i da izjednačavaju Pavelića s Mihailovićem. Za kraj postavljam javno dva pitanja: Kako izjednačiti ratnog zločinca kojeg je osudio celi svet i prvog gerilca u vremenu Drugog svetskog rata, u porobljenoj Evropi, i junaka iz Prvog svetskog rata, kojeg su odlikovali predsednici Francuske i SAD-a, i čije se ime slavi i obeležava u svim civilizovanim državama i koji ima najveći broj spomenika širom sveta. I drugo, kako će predsednica Hrvatske, Kolinda Grabar Kitarović, objasniti Izraelu da je položila venac na spomeniku ustašama u Blajburgu, na kojem je pisalo „Poginulim vojnicima hrvatske vojske“. Za razliku od Srba, Jevreji dugo pamte.
