[dropcap font=“0″]U[/dropcap] nedelju, 14. septembra 2014, održano je još jedno duhovno veče i predavanje u seriji koju organizuje namesništvo sidnejsko Mitropolije australijsko-novozelandske. Ovom prilikom u hramu Svetog Arhiđakona Stefana u Ruti Hilu, kao i obično nakon večernjeg, predavanje o ”Bogoslužbenom krugu i kalendaru” održao je protojerej-stavrofor Srboljub Miletić.
Na samom početku sve prisutne pozdravio je protojerej-stavrofor Miodrag Perić, arhijerejski namesnik sidnejski, koji se zahvalio na interesovanju vernika da nešto više saznaju o pravoslavnoj veri i Crkvi, a zatim je predao reč ocu Srboljubu.
Otac Srba je u toku večeri istakao da je svaki, pa i naš crkveni kalendar, ustvari samo jedan način da se obeleže vremenski periodi, ritmovi, da se stvori jedan model, slika vremena, jedan periodični sistem po kome bi ljudi određivali vremenske razmake. Za tu svrhu u raznim kalendarima postoje različiti orijentiri, kao što su: kretanje sunca, kretanje meseca, nebeskih tela, promene u prirodi, i tako dalje. Tako postoje i takozvane, lunarna (mesečeva) kao i sunčeva godina, koje se ne poklapaju. Na tom osnovu imamo lunarne kalendare, kao što je to jevrejski ili na primer islamski; kao i solarne kalendare, kao što su to naš pravoslavni ili „građanski“ svetski; drugačije rečeno stari i novi kalendar.
Nemoguće je govoriti o tačnosti vremena, jer vreme se ne ponavlja, nego orijentiri po kojima merimo ili odbrojavamo vreme. Kalendari su oduvek služili u religiozne, ali i administrativne, poslovne, trgovačke i druge svrhe. Nas hrišćane zanima kalendar – ne kao političko, administrativno ili poslovno sredstvo merenja vremena – već kao neobično važan deo našeg hrišćanskog života na zemlji, kao vreme koje posvećujemo Gospodu Bogu kroz bogosluženja, slavljenja određenih ličnosti i istorijskih događaja, kroz svetkovine i svečanosti posvećene hrišćanskom cilju našeg života.
Vreme posvećeno uspomeni na pojedine događaje pomenute u Svetom pismu, iz crkvene istorije ili uspomeni svetih ličnosti, obeleženo je molitvenim svetkovanjem, bogosluženjem, i zove se sveto vreme ili praznik. Raspored prazničnih uspomena u toku godine zove se bogoslužbena godina ili crkvena godina.
Crkva je molitvom i bogosluženjem osvećivala pojedine dane u sedmici i u godini, vezujući za njih događaje iz istorije spasenja, uspomene u čast svetaca, kao i pojedine događaje iz istorije Crkve. Vezivanje uspomena za određene dane nije vršeno nasumice već po strogom istorijskom principu i u određenoj logičnoj vezi zasnovanoj na istorijskoj podlozi: Blagovesti – Rođenje Hristovo; Rođenje Hristovo – Obrezanje; Veliki Petak – Vaskrsenje – Vaznesenje – Pedesetnica, itd.
Glavni momenti bogoslužbene godine čine događaji iz zemaljskog života Gospoda Hrista, a oko njih su se grupisali ostali praznici, da bi se tokom vekova formirao godišnji bogoslužbeni krug koji danas postoji.
Osnovna odlika praznika je svetkovanje, tj. posvećivanje tog dana Bogu, dan praznovanja.
Srpski termin praznik ima u korenu pridev „prazno“, što se objašnjava stavom naših predaka koji su akcent stavljali na činjenicu da toga dana nisu ništa radili nego su bili „prazni od posla“. Ali praznici se ne praznuju radi odmora, odmor je nešto sporedno, uzgredno. Praznovanjem se prizivaju sveci u pomoć, moli se Bog da blagoslovi ono što je već urađeno i ono što će tek biti urađeno. Nerad nije jedina niti glavna razlika između prazničnog i radnog dana. Radni dan i praznik objašnjavaju jedan drugog i daju jedno drugom smisao, ali suština praznika nije u neradu, jer bi u tom slučaju neradniku svaki dan bio praznik. Shvatati praznik samo kao neradni dan nije sa gledišta hrišćanskog shvatanja ispravno, zapravo predstavlja neshvatanje suštine praznika, zato smisao praznika treba videti u nečem uzvišenijem.“
Na kraju večeri prota Miodrag još jednom je zahvalio ocu Srbi i svim vernima a zatim je najavio sledeće duhovno veče i predavanje koje će se održati na engleskom jeziku, 28. septembra od 18:00 časova u hramu Svetog Luke u Liverpulu, kada će o temi ” Crkva i Bioetika” govoriti protojerej-stavrofor Mr Jovan Vesić.
[images cols=“three“ lightbox=“true“]
[image link=“2590″ image=“2590″]
[image link=“2589″ image=“2589″]
[image link=“2588″ image=“2588″]
[image link=“2587″ image=“2587″]
[image link=“2586″ image=“2586″]
[/images]
Tekst i foto: Radivoj Mačković
