Ovog 11. novembra navršava se 685 godina od smrti Stefana Uroša III Dečanskog
Podigao je manastir Visoki Dečani (1329 – 1335) prema kome je nazvan Dečanski. – Srpska pravoslavna crkva ga je kanonizovala kao svetog kralja
Ovog 11. novembra navršava se 685 godina od smrti velikog srpskog vladara i ktitora manastira Visoki Dečani Stefana Uroša III Nemanjića. .Stefan Uroš III Nemanjić ( rođen oko 1276. godine) je poznatiji kao Stefan Dečanski, bio je kralj Srbije iz porodice Nemanjića, sin kralja Milutina (1282—1321) i otac Dušana Silnog (kralj 1331—1346, car 1346—1355). Nastavio je širenje Srbije na račun Vizantije i stvorio od Srbije
najmoćniju silu na Balkanskom poluostrvu koja je izlazila na tri mora. Pobedio je vojsku bosanskih feudalaca, a zatim i Bugare kod Velbužda 1330. godine i osigurao prevlast nad Makedonijom.
Zbacio ga je s prestola sin Stefan Uroš IV Dušan. Umro je pod nerazjašnjenim okolnostima u zatočeništvu u gradu Zvečanu 11. novembra po julijanskom odn. 24. novembra 1331. godine po gregorijanskom kalendaru.
Podigao je manastir Visoki Dečani prema kome je nazvan Dečanski. Srpska pravoslavna crkva ga je kanonizovala kao svetog kralja.
Pred istoričarima stoje dve verzije smrti Stefana Dečanskog. Prva verzija pisana je za vreme vladavine njegovog sina Stefana Dušana; pisao ju je nastavljač arhiepiskopa Danila II koji je završio delo Žitija srpskih kraljeva i arhiepsikopa. U njoj se pripoveda da je kralj Stefan pred kraj života promenio mišljenje prema svome sinu i da je, pod uticajem svoje mlade žene Marije Paleologove presto srpskih i pomorskih zemalja namenio svom sinu iz drugog braka Simeonu. Dušan, kao dobar sin nije želeo da se protivi „volji roditelja kraljevstva mi“ i otišao čak u Carigrad odakle ga je vlastela nagovorila na povratak i sukob sa roditeljem koji je rezultovao bojem na Porodimlji, posle koga je kralj Stefan Uroš III odveden u Zvečan i tamo posle nekog vremena umro prirodnom smrću, verovatno od srčanog udara.
Druga verzija, pisana pedesetak godina posle Dušanove smrti u objavljena u delu „Žitije Stevana Dečanskog“ koju je sastavio Grigorije Camblak govori o nasilnoj smrti srpskog kralja koji je umro od ruke svog sina Dušana. Ovo delo pisano je prilično „antidušanovski“ sa namerom da pokojnog kralja oglasi kao velikomučenika. Srpska pravoslavna crkva je ovu verziju uzela za kanonsku i za Dečanskog kaže da je „od oca oslepljen od sina udavljen“.
Zadužbina kralja Stefana Dečanskog je manastir Dečani u kome počivaju njegove svete mošti. Srpska pravoslavna crkva slavi njegov praznik svakog 11. novembra po julijanskom odn. 24. novembra po gregorijanskom kalendaru.
