SLOBODAN LAZIĆ IZ LJIGA NAPISAO IZUZETNO VREDNU KNJIGU, ČEKA SE IZDAVAČ

Slobodan Lazić, rođen u ljiškom selu Brančić, kao mladić otišao je u vrlo daleku Australiju. Radeći razne poslove, u slobodno vreme prikupljao je podatke o Srbima u toj zemlji, ne samo u Sidneju, pa u Melburnu, gde je živeo, već i u udaljenim krajevima ove velike države, koja je istovremeno i kontinent. Najviše se bavio srpskim crkvama koje su građene dobrovoljnim prilozima srpskog naroda.

Brizbejn, Pert, Melburn, Sidnej, Kanbera i njihova predgrađa, i mnoga druga mesta imaju srpske crkve posvećene raznim svecima. Skromne građevine, neke građene i po par desetina godina, svedoče o tegobi koju je prošla Crkva u Australiji, opterećena često i nerazumevanjem Srpske pravoslavne crkve i Crkve u Americi.

Spiskovi donatora, priče o gradnji mnogih crkvi i crkvenih domova, značajni praznici koji su Srbi slavili, uz precizno navođenje mesta, datuma, ljudi bliskih crkvi, sveštenika, među kojima su i dvojica koji su imali parohije u selima ljiške opštine Cvetanovac i Moravci, su svedočanstva o trajanju Srba i srpskog imena u zemlji drugog jezičkog, etničkog i kulturnog podneblja.

Jedan od episkopa u Australiji bio je Milutin koji je stigao na drugi kraj sveta 2003. godine i ostao tri godine. I o njemu i njegovom radu ima na stranicama Lazićevih zapisa. Danas je gospodin Milutin Episkop valjevski.

Lazić se u rodni kraj vratio posle 28 godina. Doneo je uspomene, spise otkucane pisaćom mašinom na ćirilici, koja je bila deo obaveznog prtljaga pri povratku kući, na stotine fotografija koje je sam snimio ili dobio od drugih, zapise iz novina.

Sedeo je Slobodan Lazić u Ljigu za pisaćom mašinim mnogo dana, meseci i godina i dalje pisao, precizno i znalački, o ljudima koje je sretao ili od drugih o njima slušao u Australiji. U ovoj zemlji ostali su njegovi poznanici, doktor bioloških nauka Slobodan Filipović, Stanija Mirović i Ljiljana Vukomanović, koji su mu godinama slali podatke o Srbima u toj zemlji, fotografije, novine, a pisma su stizala desetak godina u Ljig.

Pre nekoliko godina, Slobodan Lazić priveo je kraju svoja sećanja na Australiju u periodu dugom gotovo tri decenije, a kroz dokumenta i fotografije iz ranijeg perioda, koje je pronašao, saznajemo kako su Srbi pravoslavne vere živeli u Australiji u 20. veku.

Zapisi o Srbima u Australiji, u kojima oko 90 odsto zauzima priča o Srpskoj crkvi, čekaju izdavača.

Među nekoliko stotina fotografija, nije bilo lako odabrati reprezentativne za priču o ovom neobičnom čoveku, koga život nije mazio. Oca nije zapamtio, umro je 1945. godine u bolnici u Kraljevu od posledica ranjavanja na Sremskom frontu, kada je sinu Slobodanu bilo deset meseci.

Prethodno je njegov otac Radojko radio kao klesar u kamenolomu u Slavkovici. Kad su ga 1941. godine uhvatili Nemci, poslali su ga u borski rudnik, odakle je pobegao i postao simpatizer ravnogoraca, da bi posle mobilizacije, završio kod partizana.

Slobodan Lazić, koji je ispričao priču o Srbima u Australiji na 1200 strana, često misli na Australiju, gde žive njegove ćerke Milena i Mirjana kojima je Australija domovina. Ima i dvoje unučadi čije fotografije rado pokazuje.